نوری قزلجه وزیری برخواسته از خانواده عظیم کشاورزی

دکتر مسعود پزشکیان، رئیس جمهور همزمان با معرفی سایر وزیران پیشنهادی کابینه چهاردهم، دکتر غلامرضا نوری قزلجه را نیز جهت کسب رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.
دکتر غلامرضا نوری قزلجه، متولد سال 1349 در یک خانواده کشاورز در روستای قزلجه در استان آذربایجان شرقی می‌باشد. وی تحصیلات ابتدایی را در قزلجه و دوره راهنمایی را در قره‏چمن سپری نمود و سپس به هنرستان کشاورزی تبریز عزیمت و در رشته کشاورزی تحصیل کرد. وی مقطع کارشناسی را در رشته مهندسی کشاورزی، دامپروری در تبریز به پایان رساند.
در اولین گام از خدمت اداری در مدیریت جهاد سازندگی شهرستان بستان‏آباد به عنوان کارشناس امور دام جذب و مشغول فعالیت شد و ضمن گذراندن سنوات خدمتی متعارف از کارشناسی به رییس اداره و سپس به معاون مدیریت و مدیر جهاد کشاورزی شهرستان ارتقاء یافت. در این دوره از خدمت، کسب رتبه ممتاز توسط شهرستان تحت مدیریت در بحث توسعه سیستم‏های آبیاری تحت فشار، توسعه باغات مدرن و کشت‏های متراکم، تولید انبوه محصولات سالم و تشکیل صندوق توسعه سرمایه‏گذاری بخش کشاورزی و همچنین توسعه دامداری صنعتی و نیمه‏صنعتی، بهبود کیفیت دام‏های بزرگ از طریق اصلاح نژاد و بهبود شاخص ضریب تبدیل مرغداری‏های صنعتی از خدمات بارز ایشان بود که به اذعان خودش همه این توفیقات را مدیون رابطه گرم و صمیمی و تعامل با کشاورزان است.
وی مسیر خدمتی خود را در سازمان جهاد کشاورزی استان ادامه داد. در سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی نیز پس از اخذ رأی اول اعضا، به عنوان رییس کمیته ارتقاء توانمندی‏های حرفه‏ای اعضا خدمت نمود و در کنار این فعالیت‏ها تحصیلات تکمیلی خود را مجدداً در رشته مهندسی کشاورزی، مدیریت کشاورزی ادامه داد.
پس از نامزدی در انتخابات مجلس نهم و با رأی مردم شریف حوزه انتخابیه بستان‏‌آباد وارد مجلس شورای اسلامی شد و با عضویت داوطلبانه در کمیسیون کشاورزی به عنوان نایب رییس و در کمیسیون ویژه اصل 44 به عنوان عضو هیأت رییسه و چند کمیسیون مشترک در جایگاه ریاست و عضویت در هیأت رییسه آن‏ها به خدمت در حوزه تقنین و نظارت پرداخت. در این دوره پیشنهادهای مهم و قابل توجهی در حوزه‏های مختلف سیاسی و اقتصادی به ویژه در بخش کشاورزی از جمله افزایش سرمایه بانک کشاورزی، قانون رفع تداخل اراضی ملی و مستثنیات مردم، طرح کاداستر و صدور اسناد زمین‏های کشاورزی، توسعه سیستم‏های آبیاری نوین و مصرف بهینه آب و همچنین طراحی و تکمیل طرح‏ها و لوایحی نظیر اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی، لایحه خاک، هوای پاک و… از سوی دکتر نوری مطرح و به تصویب رسید.
پس از پایان مجلس نهم و از هفتم خرداد 1395، مجدداً به وزارت جهاد کشاورزی بازگشت و در پست‏های مشاور وزیر، جانشین قائم مقام وزیر و نماینده ویژه وزیر جهاد کشاورزی در موضوع انتقال دانش فنی در مرکز تحقیقات کشاورزی و مؤسسه واکسن و سرم‏سازی رازی به خدمت خود ادامه داد.
پس از مدتی با درخواست مجلس شورای اسلامی به مجلس مأمور شد و در سمت معاون حوزه ریاست مجلس و جانشین معاونت اجرایی و مسئول پیگیری طرح توسعه بهارستان با مجلس شورای اسلامی همکاری کرد و در نهایت به عنوان معاون اجرایی رییس مجلس شورای اسلامی انتخاب شد. در این مقطع وی پس از پذیرفته شدن در رشته سیاست‏های توسعه کشاورزی، در مقطع دکتری به تحصیلات خود ادامه داد.
در ادامه با رأی مردم شریف شهرستان بستان‌آباد وارد مجلس یازدهم شد و ضمن عضویت در کمیسیون کشاورزی و دفاع تمام قد از بخش کشاورزی در مجلس، ریاست فراکسیون مستلقین مجلس یازدهم را نیز عهده‌دار شد. وی در انتخابات اخیر مجلس، با رأی مجدد مردم وارد مجلس دوازدهم شد و در کمیسیون کشاورزی عضویت دارد.
روستازاده و کشاورز زاده بودن به همراه فعالیت در بخش کشاورزی از عنفوان جوانی، در کنار تحصیلات در رشته‏‌های کشاورزی، حضور فعال در جمع فرهیختگان و دانشگاهیان بخش کشاورزی در دانشگاه‏ها و نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی و همچنین سابقه خدمتی سی ساله در سطوح مختلف کارشناسی و مدیریتی و سیاستگذاری بخش کشاورزی دست به دست هم داده و از ایشان یک متخصص با تجربه اجرایی و دردآشنا و مدیری کارآمد در حوزه کشاورزی ساخته است.
احساس تعلق به بخش کشاورزی و تعصب ویژه به این بخش در کنار باور عمیق ایشان به امر توسعه پایدار کشاورزی در ایران و امکان تأمین صد درصدی امنیت غذایی کشور با بهره‏گیری صحیح از منابع موجود، همراه مردم و کشاورزان بودن، اعتقاد راسخ به کشاورزمحوری در توسعه کشاورزی کشور و همچنین دفاع از حقوق کشاورزان و تلاش برای بهبود کیفیت زندگی کشاورزان و روستاییان و عشایر از خصوصیات بارز ایشان است.
در ادامه به خلاصه‌ای از برنامه‌های دکتر نوری جهت اجرا در بخش کشاورزی اشاره می‌نماییم:
راهکارهای حل چالش های بخش کشاورزی
با وجود مشکلات فراوان بخش کشاورزی در صورت اتخاذ رویکردی تحول گرا و جهادی و به بکارگیری مدیریت سیستمی، خردمندانه و تغییرات ساختاری امکان غلبه بر چالش های موجود و ثروت آفرینی از بخش کشاورزی برای کشور وجود دارد.
مدیریت واحد تولید و تجارت (اجرای قانون تمرکز)
یکپارچه سازی مدیریت آب و خاک کشاورزی
افزایش بهره وری با نفوذ دانش و فناوری
یکپارچه سازی مدیریت اراضی کشاورزی
یکپارچه سازی مدیریت کانون های روستایی و عشایری
بکارگیری روش های نوین تامین مالی و سرمایه گذاری
مقابله با فساد و کاهش بروکراسی بخش کشاورزی
یکپارچه سازی داده ها و اطلاعات کشاورزی
واگذاری وظایف تصدی گری به بخش خصوصی
راهبردهای اصلی
مسیر رسیدن به اهداف فوق مبتنی بر بررسی های انجام شده بر اساس راهبردهای زیر پی‏گرفته خواهد شد:
– افزایش ضریب خودکفایی در محصولات اساسی از طریق افزایش بهره‌وری عوامل و منابع تولید و استفاده از فناوری‌های نوین و به کارگیری روش‌های جدید تولید
– جلوگیری از توسعه بی رویه کشت و تمرکز بر ارتقاء بهره‏وری و افزایش عملکرد در واحد سطح با توجه به محدودیت منابع آب
– کاهش آسیب‌پذیری ناشی از واردات کالاهای اساسی ، تشویق و توسعه صادرات
– ارتقاء و افزایش بهره‌وری عوامل و منابع تولید،تامین به اندازه کافی و به موقع نهاده‏ ها
– بهبود شاخص تغذیه و افزایش مصرف سرانه پروتئین حیوانی
– بهبود کیفیت محصولات تولیدی و فرآورده‌های غذایی ارتقاء نظام پایش و مراقبت وسلامت و بهداشت
– توسعه کشت‌های متراکم گلخانه‌ای با توجه به مزیت و بهره‌وری بالا در افزایش تولید و کاهش مصرف آب
– تولید وگسترش تولید محصولات سالم و ارگانیگ
– ارتقاء مدیریت آب براساس مدیریت تقاضا و تعادل بخشی سفره‌های آب زیرزمینی و آبخوان‌ها ومقابله با تنش‌های آبی
– توسعه مکانیزاسیون و بهبود سیستم‌های برداشت ، حمل و نقل و کاهش هزینه تولید
– تنوع بخشی و گسترش فعالیت‌های مکمل ، توسعه فناوری های نوین در فرآیند تولید صنایع تبدیلی و فرآوری، بسته بندی و نگهداری از محصولات و ارتقاء رقابت در بازارهای داخلی و بین‌المللی
– توسعه تحقیقات‌، آموزش و ترویج کاربردی، تقاضا محور و تقویت حضور بخش خصوصی در این زمینه
– تهیه الگوی کشت بهینه، ارتقاء دانش، بینش و مهارت بهره‌برداران و تولیدکنندگان
– توسعه تشکل‌های بخش خصوصی،تقویت و کارآمدسازی آنها به منظور مشارکت هرچه بیشتر در مدیریت بخش
– گسترش شرکت‌های خدمات مشاوره مدیریت، تحقیق ‏و ترویج با بکارگیری فارغ‌التحصیلان بخش
– حمایت و پشتیبانی از زیرساخت‌ها به ویژه گسترش زیرساخت‌های اطلاعاتی و ارتباطی و بازار نهاده و محصول
– تخصیص یارانه هدفمند به بخش کشاورزی
– متنوع‌سازی ابزار حمایت و ایجاد یک سبد حمایتی منسجم در جهت افزایش تولید، بهره‌وری، ایجاد مزیت نسبی و رقابتی و تحقق امنیت غذایی توسعه نظام بیمه کشاورزی از نظر کمی و کیفی و مدیریتی و تنوع بخشی به آن
– حمایت مؤثر از ساماندهی فرآیند تولید و اصلاح نظام بازار محصولات کشاورزی
– افزایش سرمایه‌گذاری و ایجاد زمینه‌ها و انگیزه جلب و جذب سرمایه‌ داخلی و خارجی
– ارتقای امنیت سرمایه و سرمایه‌گذاری با پوشش بیمه‌ای مناسب و کاهش خطرپذیری
– اصلاح نظام قیمت‌گذاری با هدف بهبود رابطه مبادله بخش کشاورزی و سودآوری در فعالیت‌های کشاورزی
– حمایت از تشکیل شرکت‌های دانش بنیان به منظور توسعه پژوهش‏های کاربردی به ویژه در حوزه‌های بیو و نانوتکنولوژی و تولید بذور هیبرید و حرکت به سوی خصوصی‌سازی نظام پژوهشی بخش کشاورزی
– ساماندهی و توسعه نظام‌های بهره‌برداری به ویژه توسعه تعاونی‌های تولید ، ایجاد زیر ساخت‌ها و زیربناهای مورد نیاز و حمایت از آنها
– تامین بهداشت و سلامت محصولات کشاورزی، فرآورده‌های دامی و شیلات و کاهش ضایعات
– اشاعه فرهنگ حفاظت از منابع طبیعی و حفاظت از ذخایر و تنوع ژنتیکی گیاهی، دامی و آبزیان با مشارکت مردم و همه دستگاه‌ها
– تقویت عزم ملی برای حفظ، احیاء و توسعه پایدار منابع طبیعی و مبارزه با پدیده بیابان‌زدایی و کنترل کانون‌های بیابان‌زا
– حفاظت، احیاء، توسعه و بهره‌برداری اصولی از جنگلها و مراتع کشور و کاهش فشار بر بهره‌برداری و حفظ تعادل بر مبنای درصدی از تولید بیوماس
– توسعه جنگل کاری و زراعت چوب در عرصه‌های مستعد و تأمین بخشی از نیاز چوب از طریق تسهیل در فرآیند واردات
– ایجاد ترکیب جمعیتی مناسب و تنوع نژادی و گونه‌های دام، طیور و آبزیان در کشور و توسعه خدمات اصلاح نژادی از طریق افزایش مشارکت بخش خصوصی توسعه پایدار روستایی و عشایری و ارتقاء سطح درآمد روستاییان، کشاورزان و عشایر و رفع فقر
– مهار عوامل تخریب و بهبود شرایط زیست‌محیطی در مناطق روستایی و عشایری
– توسعه نظام بیمه و تأمین اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایری
– بهبود شاخص‌های توسعه جوامع عشایری
– ایجاد کانون‌های مناسب اسکان عشایر داوطلب و ارائه خدمات به عشایر کوچنده
– استفاده از ظرفیت فارغ‌التحصیلان کشاورزی ومنابع طبیعی در فرآیند توسعه بخش
– تقویت حضور وزارت جهادکشاورزی و تعامل مستمر با نهادهای فرابخشی برای پیشبرد امور توسعه‏ای بخش
طرح های ویژه و تحولی بخش کشاورزی
طرح‌های‌ ویژه
خوداتکایی در هسته های اولیه تولید (بذر، لاین)
تثبیت و توسعه ذخایر ژنتیکی دام و طیور کشور
پرورش ماهی در قفس و میگو در دریا و سواحل
پرورش شتر در مناطق بیابانی و مستعد کشور
توسعه زنبورداری و نوغانداری در مناطق مستعد
مدیریت و مقابله با خسارات تکراری بخش کشاورزی
طرح‌های‌تحولی
افزایش بهره وری آب و آبخیزداری با مشارکت مردم
افزایش سطح زیر کشت دیم و پایداری تولید آن
احیا، توسعه و بهره برداری اصولی از مراتع کشور
مقابله با بیابانزایی، ریزگردها و تثبیت شن های روان
نوسازی باغات، توسعه کشت گلخانه ای و گیاهان دارویی
توسعه سیستم های نوین آبیاری شبکه ای و زهکشی