نگاه مسئولان به صنعت فرآورده‌های گوشتی عادلانه باشد

در میزگردی با حضور اعضای هیأت مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران مطرح شد:
نگاه مسئولان به صنعت فرآورده‌های گوشتی عادلانه باشد
در میزگردی با حضور اعضای هیأت مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران و شرکت تعاونی تولیدکنندگان سوسیس و کالباس وطن به بررسی مسائل و مشکلات تولید و عملکرد انجمن در طول یکسال گذشته پرداختیم. در این جلسه که با حضور جمال حسین‌زاده، دبیر و عضو هیأت مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران و مدیرعامل و عضو هیأت مدیره شرکت تعاونی تولیدکنندگان سوسیس و کالباس وطن، رمضان فلاحتی، رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران (شرکت فرآورده‌های گوشتی کاله آمل)، سید محسن گل افشانی، نایب رئیس انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران(مدیرعامل شرکت شکوه طعام)، محمدحسین فخاری، رئیس هیأت مدیره شرکت تعاونی تولیدکنندگان سوسیس و کالباس وطن (مدیرعامل شرکت پردیس)، مصطفی عبداللهی، عضو هیأت مدیره شرکت تعاونی تولیدکنندگان سوسیس و کالباس وطن (مدیرعامل فرآورده‌های گوشتی رباط) و عباس محمدی فخار، بازرس اصلی انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران (مدیرعامل شرکت آرش پروتئین) برگزار شد، حاضران نکات مهمی را مطرح کردند که در ادامه می‌خوانید.
در طول یک سال گذشته انجمن فرآورده‌های گوشتی چه جلساتی را برگزار کرده و مهمترین موضوعات مطرح شده در این جلسات چه بوده است و چه نتایجی از آن حاصل شد؟
حسین‌زاده: انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران در سال گذشته 16 جلسه هیأت مدیره برگزار کرده است. همچنین 4 کمیته تخصصی داریم و همه اعضای کمیته تخصصی از مدیران عامل و مدیران میانی شرکت‌های فرآورده‌های گوشتی هستندکه از جایگاه تخصصی خود، وارد کمیته‌ها شده اند.
1)کمیته فنی که دارای 10 عضو است که همه اعضای آن مدیران شرکت‌ها و مدیران کنترل کیفی و تولید هستند. خانم دکتر فلاحی، مشاور انجمن و رئیس کمیته است و این کمیته 13 جلسه در سال 1400 برگزار کرده که خروجی‌های آن عبارت است از: بازنگری و تجدید نظر استاندارد 2303 که این استاندارد، به روز شده و اصلاحیه‌های قبلی در آن دیده شده است.
2)کمیته آموزش که همه اعضاء این کمیته از اساتید دانشگاه و متخصصان صنعت می باشند. در سال 1400 ، هفت جلسه توسط این کمیته برگزار شده است.
اقداماتی که در کمیته آموزش انجام گرفته است، تمدید مجوز مؤسسه آموزشی از سازمان غذا و دارو و دانشگاه علوم پزشکی ایران و اخذ مجوز آموزشی از سازمان ملی استاندارد برای مرکز آموزش انجمن و همچنین اخذ مجوز آموزشی از سازمان فنی و حرفه‌ای کشور بوده است. 3 دوره آموزشی برای مدیران تولید، کنترل کیفی و مسئولین فنی شرکت‌ها برگزار گردیده که همه دوره‌ها، تخصصی و موردنیاز شرکت‌ها بوده است. همکاری‌هایی که در بحث‌های پژوهشی داشته‌ایم با انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای بوده و هم‌اکنون در این انستیتو، یک پروژه مشترک در دست اجرا داریم.
3)کمیته روابط عمومی که ازکارشناسان و متخصصان مستقل و آگاه به عمليات‌ ارتباطي‌ آگاهانه‌ و صنعت فرآورده های گوشتی تشکیل شده است . 4 جلسه کمیته روابط عمومی و 3 جلسه دپارتمان رسانه در سال 1400 توسط این کمیته تشکیل شده است.‌
4)کمیته بازار ازکارشناسان و متخصصان مستقل و آگاه به تولید و بازار تشکیل شده است . در سال 1400 ، ده جلسه توسط این کمیته برگزار شده است.
همچنین در 3 همایش تخصصی در سال 1400 مشارکت فعال داشته‌ایم و در روز جهانی غذا، بزرگداشت دکتر رکنی همزمان با همایش بین‌المللی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران انجام شده و در پویش کیفیت مواد غذایی نیز تعدادی از همکاران در تهیه برنامه مشارکت داشته‌اند. در مجموع، این‌ها بخشی از فعالیت های انجمن در سال 1400 بوده است.

تعداد اعضای انجمن چند شرکت هستند؟
حسین‌زاده: در حال حاضر 86 عضو فعال در انجمن حضور دارند.

یکی از مشکلاتی که در دو سال گذشته در صنعت رخ داده، تعطیلی برخی از واحدهای تولیدی بوده است، آیا واحدهای عضو انجمن نیز جزو آن‌ها بوده‌اند؟
حسین‌زاده: تعدادشان بسیار اندک است و 5 شرکت بودند که آنان نیز به خاطر مسائل داخلی‌، به تعطیلی کشیده شدند.

لطفاً در رابطه با تعاونی وطن نیز توضیح دهید.
حسین‌زاده: فعالیت این تعاونی در کنار انجمن و به عنوان بازوی اقتصادی انجمن، مربوط است به تامین مواد اولیه مورد نیاز کلیه شرکت‌های عضو و در واقع مواد اولیه‌ای که در شرکت‌ها مصرف عام دارند؛ مثل ویتامین ث، فسفات سدیم، ایزوله سویا و نیتریت سدیم که فقط از منبع آلمانی شرکت BASF وارد می‌شود و تنها واردکننده آن هم شرکت تعاونی وطن است. در این رابطه سعی می‌شود از بهترین نوع مواد اولیه تولیدی در دنیا برای تأمین مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌ها اقدام کنیم.

میزان تأمین مواد اولیه انجمن برای شرکت‌ها در سال 1400 نسبت به سال قبل چه تغییراتی داشته است؟
حسین‌زاده: نسبت به سال 1399 مقداری کاهش داشته‌ایم. البته میزان فروش ما با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه، افزایش داشته است اما به دلیل محدویت‌های ارزی و واردات در کشور 20درصد کاهش فعالیت داشته ایم؛ اما به لطف خدا در دو ماه گذشته، بیش از سال 1400 گشایش اعتبار انجام شده و هم‌اکنون کالاها در حال حمل به کشور هستند.
برنامه امسال شرکت تعاونی چیست؟
حسین‌زاده: برنامه امسال واردات 300 تن محصول ایزوله سویا، 80 تن اسید اسکوربیک، 300 تن فسفات و 21 تن نیتریت است.

این واردات، چند درصد از نیاز اعضا را تأمین می‌کند؟
حسین‌زاده: واردات در رابطه با نیتریت 100درصد نیاز اعضا را تأمین می‌کند و در رابطه با سایر اقلام مثل اسید اسکوربیک تقریباً 50درصد، ایزوله سویا 30درصد و فسفات سدیم 30 درصد از نیاز اعضا را تأمین می‌کند، اما کاری که شرکت تعاونی انجام می‌دهد، این است که قیمت را در بازار تعدیل و کنترل می‌کند؛ یعنی وقتی برای اعضای تحت پوشش خود، مواد اولیه را با سرمایه خودشان وارد کرده و بخشی از نیاز آنان تأمین می‌شود، قیمت این مواد اولیه در بازار تعدیل می‌شود.

مواد اولیه‌ای که شرکت تعاونی وارد می‌کند از نظر قیمت چه تفاوتی با بازار دارد؟
حسین‌زاده: از آن جا که ما با سرمایه خود اعضا اقدام به این کار می‌کنیم، قیمت به هیچ وجه قابل مقایسه با بازار نیست و در بیشتر مواقع بیش از 40 درصد ارزان‌تر از بازار است و در مواقعی با توجه به نوسانات ارزی در کشور تا 100درصد هم تفاوت نرخ وجود داشته است؛ یعنی ما کالا را با نصف قیمت بازار در اختیار اعضا قرار داده ایم ، چون شرکت تعاونی دنبال کسب سود نبوده و تنها از این رو اقدام به واردات می‌کنیم که نیاز اعضا را پوشش دهیم. در واقع از آنجا که سرمایه‌گذاری توسط اعضا صورت می‌گیرد، عرضه و واگذاری کالا به غیر عضو را نداریم. همه سهام‌داران شرکت تعاونی، اعضای انجمن هستند و همه مشتریان ما هم همین سهام‌داران هستند و ما به غیر از اعضای خود، واگذاری کالا به شرکت های غیر عضو را نداریم، چون این کار با سرمایه خود آنان انجام می‌شود.

در سال‌های نه چندان دور، تعاونی اقدام به واردات گوشت از کشورهایی همچون برزیل می‌کرده است، آیا برنامه‌ای برای انجام مجدد این کار دارید و توجیه اقتصادی آن چیست؟
حسین‌زاده: سرمایه شرکت‌تعاونی درحدی نیست که راساً بتواند برای واردات گوشت یا مرغ اقدام کند و این سرمایه‌گذاری با توجه به حجم بالای مصرف شرکت‌ها در حدی است که وقتی شرکت‌ها تقاضا داشته باشند از آنان، پیش دریافت اخذ می شود و با وجهی که از آنان دریافت می‌کنیم، ثبت سفارش انجام می‌دهیم. در دو سال اخیر یعنی سال 1399 و 1400 تقاضایی از سوی اعضا برای واردات گوشت وجود نداشته و به دلیل شرایط قیمتی موجود در بازار، شرایط رقابتی ایجاد نشده است و به همین خاطر نسبت به واردت گوشت اقدام نکرده‌ایم و هرگاه شرایط به وجود آید با پیش‌دریافت از اعضا، اقدام به واردات گوشت می‌شود.

در خصوص چالش‌های موجود در صنعت فرآورده‌های گوشتی کشور توضیح دهید؟
فلاحتی: مشکل عمده موجود در ایران در رابطه با تولید، محدودیت‌های قانونی است. در حال حاضر با کمیته‌‌هایی که از دوستان صاحب‌تجربه به شمار می‌آیند، درصددیم تا آزادی عمل در حفظ صحت برای فرآورده‌های گوشتی را تأمین کنیم. بسیاری از کالاها هستند که می‌توانند در دامنه رقابت به تولیدات ما ورود پیدا کنند، اما به واسطه عدم همخوانی با یکی از ضوابط استاندارد -که مثلاً برای وجه عمومی تولید، تعبیه شده است- نمی‌توانیم از آن استفاده کنیم. این عوامل باعث می‌شود که جلوی تنوع و به اصطلاح حفظ سلیقه مصرف‌کننده برای تولید گرفته شود. هم‌اکنون به واسطه تعدیل استانداردها تاحدودی نسبت به گذشته، سعه‌صدری در طرف مقابل در حال ایجاد است، اما از نظر تکنولوژی، ماشین‌آلات و افراد متخصص در صنعت به جرأت می‌توان گفت که هیچ کم و کسری از اروپا و آمریکا نداریم. در این رابطه امیدواریم مصرف سرانه افزایش پیدا کند.

میزان تولید در صنعت چقدر است؟
فلاحتی: در این رابطه آمار درستی نمی‌توان ارائه داد؛ اما ما تقریباً 5 سال گذشته با روش معکوس و محاسبه میزان تولید شرکت‌های تولید پوشش سوسیس و کالباس و آمار تولید این شرکت‌ها به رقمی حدود 500 تا 600 هزار تن در سال رسیدیم و در عجب هستیم که در محصولی که مصرف سرانه آن به 20 گرم در روز نمی‌رسد، چرا تولیدکنندگان را به سمتی سوق می‌دهند که واقعاً شایسته آن نیستند.
در دنیا، به تولید این فرآورده‌ها، یارانه و سوبسید تعلق می‌گیرد و این امر در کشورهای اروپایی و آمریکا که مصرف سرانه آن‌ها بالای 40 کیلوگرم در سال است به صورت علنی نیست، اما حمایت‌هایی از آن صورت می‌گیرد، چون در مجموع، تولیدات آن‌ها از گوشت است و کمتر از ترکیب مواد گیاهی و حیوانی در آن استفاده می‌شود. به طور کلی، چون پروتئین یک ماده تأثیرگذار بر رشد است، این فرآورده برای افراد در سن رشد بسیار مفید است و می‌توان از آن به عنوان یک محصول غذایی مناسب استفاده کرد. هر یک از ترکیبات این فرآورده‌ می‌تواند عامل مفیدی برای تغذیه باشد و با توجه به طعم و جذابیتی که برای خانوار دارد با تبلیغات غیر مغرضانه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد و اگر تبلیغات ناآگاهانه و منفی را از این صنعت حذف کنیم مسلماً در جامعه از تقاضای مصرف خوبی برخوردار خواهد شد، اما در بسیاری از مواقع، خودسانسوری‌هایی که هیچ مأخذ و منبعی علمی ندارد، مانع از آن می‌شود. درمجموع هدف اصلی این انجمن از ابتدا حمایت از حقوق قانونی اعضا و سپس کمک به تدوین استانداردها در جهت بهبود کیفیت و آسان‌سازی تولید بوده است و تاکنون تمامی این‌ها را در کمیته‌هایی برای تدوین و بازنگری استانداردها به کار برده‌ایم. و کمیته فنی به نمایندگی از هیأت مدیره انجمن آن را انجام داده است. امیدواریم این صنعت، جای خود را بیابد و نگاه غیرمنصفانه مسئولین به خصوص وزارت بهداشت و استاندارد نسبت به آن تغییر کند. در حال حاضر ما حکم متهمی را داریم که بدون اثبات جرم محکوم می‌شود. اگر از مقامات مملکت بودیم، حداقل اجازه می‌دادیم که وقتی در رادیو و تلویزیون، هجمه‌ای علیه صنعت می‌شود، نماینده‌ای حضور داشته باشد تا از حقوق آن دفاع نماید، اما متأسفانه بدون حضور نماینده‌ای از صنعت، ما را محکوم می‌کنند؛ در صورتی که همین افراد وقتی در جلسات خصوصی برای آنان ادله منطقی می‌آوریم، قانع می‌شوند. متأسفانه نمی‌دانیم مُهری که روی پیشانی این صنعت زده شده است را چگونه می‌توان پاک کرد. تمام مواد اولیه به کار رفته در صنعت، مناسب است و هیچ یک، مغایر با سلامتی نیست. تمامی این مسائل را در کمیته‌هایی برای تدوین و بازنگری استانداردها به کار برده‌ایم. کمیته فنی نیز آن‌ها را به نمایندگی از هیأت مدیره انجام داده است. با توجه به فعالیت های انجام شده، امیدواریم این صنعت تاحدودی جایگاه خود را پیدا کند.
در سال 75-74 در تدوین و بازنگری اولیه استاندارد2303 با توجه به حسن کارهای انجام شده در کشتارگاه‌های مرغ و گوشت، استانداردهای نیتریت را از 150 به 120 رساندیم و این امری است که کمتر کسی جرأت دست بردن در آن را دارد. در واقع مواد نگهدارنده این محصولات در حد کاملا ًمنطقی و قابل‌قبول است و میزان آن نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکا ppm 80 کمتر است و این از مزایای صنعت فرآورده‌های گوشتی در کشور ما محسوب می‌شود. هم اکنون در اروپا و آمریکا این گونه محصولات را با چربی خوک که یک چربی کاملاً اشباع شده است، لطیف کرده و به بازار عرضه می‌کنند اما ما سال‌ها است که روغن مایع را جایگزین کرده‌ایم و به تازگی در اروپا به این نتیجه رسیده‌اند که از روغن مایع به جای چربی خوک استفاده کنند. اگر از این صنعت حمایت شود، رو به رشد خواهد بود چون در آینده مورد نیاز است و می‌تواند محصول مناسبی جهت رشد و تغذیه افراد در سن رشد باشد. اگر مسئولان به این صنعت با نگاه میانه‌رو و عادلانه نگاه کنند، علاوه بر این که محصول مضری نیست بلکه می‌تواند برای جامعه مفید نیز باشد.

صنعت فرآورده‌های گوشتی نیز مانند همه صنایع، واحدهای زیرپله‌ای دارد که ممکن است بسیاری از موارد بهداشتی در آن رعایت نشود، شاید نمونه‌ای از این واحدها باعث آسیب به صنعت شده است، سؤال این است که راه‌های شناخت محصول با کیفیت برای مصرف کننده چیست؟
فلاحتی: البته هیچ محصولی به طور مطلق، بی کیفیت نیست و فقط ممکن است محصولات از لحاظ درصد کیفیت با هم متفاوت باشند. به نظر من بهترین راه برای شناخت محصول سالم از ناسالم، محاسبه قیمت با توجه به لیبل محصولات است و می‌توان با توجه به درصد گوشتی که روی محصول درج شده و قیمتی که عرضه می‌شود آن را محک زد. البته این را باید اضافه کنم که گوشت مصرفی ما چون با تناژ بالا تهیه می‌شود 20درصد ارزان‌تر از گوشت خانوار است و محصول 60درصدی با نرخ روز، حول و حوش 70 تا 80 درصد برای ما تمام می‌شود. از طرفی، غیر از گوشت، مواد دیگری هم به این محصول اضافه می‌شود اما محاسبه قیمت با لیبل روی محصول می‌تواند یک معیار برای سلامت و کیفیت محصول باشد. دامنه رقابت نیز مطرح است و گاهی در بین محصولات مشابه برای ایجاد رقابت، اختلاف قیمت وجود دارد که بیشتر رقابت درون‌گروهی است اما اگر قیمت، تفاوت فاحشی داشته و با میزان و درصد گوشت همخوانی نداشته باشد، احتمال این که در محصول از گوشت استفاده نشده باشد، وجود دارد و امکان دارد در آن از مواد دیگری همچون آرد و نشاسته و.. استفاده شود که آن‌ها نیز مواد مضری نیستند. نکته دیگر این که سلامت محصول در طول دوران مصرف برای مصرف‌کننده مشخص خواهد شد و اگر فرآورده‌ای از یک برند، مورد رضایت مشتری قرار نگیرد، سراغ محصول دیگری می‌رود. اغلب مشتریان دنبال برند موردِ پسند خود هستند و به طور کلی یک حس صمیمیت بین مصرف کننده و تولید ایجاد می‌شود. به طور کلی، تفاوت قیمت، نشان‌دهنده استفاده از نوع مواد اولیه و رقابت است و اگر لیبل روی محصول با حول و حوش قیمت مقایسه شود، صحت تولید بیشتر نمایان خواهد شد.

در طول دو دهه گذشته در رسانه‌ها و شاید در 5 تا 6 سال گذشته بیشتر در فضای مجازی، هجمه‌هایی به تولید این محصولات وارد شده است؛ شما برای اطمینان به مصرف کننده در رابطه با این که واحدهای شناسنامه‌دار مواد مضر استفاده نمی‌کنند،چه توصیه ای دارید؟
حسین‌زاده: تمامی واحدهای تولید فرآورده‌های گوشتی دارای پروانه بهداشتی از وزارت بهداشت و سازمان استاندارد و… هستند و مسئولان فنی وزارت بهداشت و مسئول کنترل کیفی مورد تأیید سازمان ملی استاندارد در این واحدها حضور فیزیکی دارند. همچنین مواد اولیه این محصولات، نیاز به تأیید و نظارت سازمان دامپزشکی دارد و نظارت یک روحانی مستقر در شرکت نیز لازم است. از طرفی مهم‌ترین ناظران، کارکنان و همکاران خود ما هستند که از این محصولات استفاده نیز می‌کنند. در مجموع حدود 5 ناظر مستقیم در شرکت ضروری است که نمایندگان مستقیم وزارت بهداشت، سازمان استاندارد، دفتر نمایندگی ولی فقیه در وزارت جهادکشاورزی و سازمان دامپزشکی هستند و تولیداتی از این دست به هیچ عنوان مشمول تولیدات زیرزمینی نمی‌شود.
فلاحتی: در واقع هیچ واحد تولیدی با این شرایط نمی‌تواند کار خلافی انجام دهد که از دید پرسنل دور بماند؛ زیرا نمی‌توان با کارکنان خود اعمال قدرت کرد و یا با آنان رخ به رخ شد؛ از این رو مهم‌ترین ناظران، همین تعداد کارکنان مجموعه هستند.
گل افشانی: در تکمیل صحبت‌های دوستان باید بگویم اساساً تولید فرآورده‌های گوشتی سوسیس و کالباس به صورت زیرزمینی امکان پذیر نیست. همانگونه که گفته شد این واحدها باید پروانه‌های ساخت و استاندارد و ناظران مستقر در شرکت داشته باشند و تولید به صورت زیرزمینی ممکن نیست. البته در سال‌های اخیر، عده معدودی به صورت مغازه یا کارگاهی، اقدام به فعالیت کرده‌اند که فعالیت آنان نیز از سوی وزارت بهداشت محدود شد و برطبق دستور این وزارتخانه، تولیدات این واحدها حتماً باید درمعرض دید بوده و در محل اقدام به عرضه نمایند. در مجموع، تولید فرآورده‌های گوشتی یا به صورت صنعتی است و یا کارگاهی که آن هم محدود است.

برخی از واحدهای کارگاهی ادعا می‌کنند که تولیداتشان بدون افزودنی و در واقع گیاهی است آیا این امر می‌تواند صحت داشته باشد؟
گل افشانی: این یک ادعای نادرست از سوی تولیدکننده کارگاهی یا مغازه‌ای است. اساساً در تولید فرآورده‌های گوشتی سوسیس و کالباس، استفاده از نگهدارنده نیتریت سدیم، یکی از الزامات تولید است که هم در فرآیند پروسه تولید و هم به عنوان نگهدارنده حتماً باید از آن استفاده کرد؛ در غیراین صورت، مخاطراتی برای سلامت مصرف‌کننده خواهد داشت که بسیار شدیدتر از اثرات نیتریت سدیم در دراز مدت است. اگر نیتریت سدیم در تولید محصول حذف شود، تولید را با مشکل مواجه ساخته و سبب بروز مخاطراتی به لحاظ تولید سموم و رشد میکروارگانیسم‌ها در مصرف کننده خواهد شد و در واقع، ماندگاری محصول از دست می‌رود.به طورکلی ادعای عدم وجود نیتریت سدیم در سوسیس و کالباس صحت ندارد و با نمونه برداری‌هایی از واحدهای کارگاهی نشان داده شده که اتفاقاً نگهدارنده محصولات آنان بسیار بالاتر از حد مجاز است.

بنابراین کسانی که ادعای تولید فرآورده‌های گوشتی ارگانیک دارند، گفته هایشان صحت ندارد؟
گل افشانی: به طور کلی در کشور ما چیزی به نام تولید ارگانیک وجود ندارد و هرجا که نامی از این تولیدات آمد باید به آن شک کرد و امکان تقلب در آن وجود دارد.
فلاحتی: حذف نیتریت سدیم باعث تغییر رنگ نامطلوبی در محصول می‌شود. مصرف‌کننده انتظار رنگ قهوه‌ای را از گوشت ندارد. بنابراین استفاده از نیتریت سدیم از الزامات صنعت است. میزان نیتریت مصرفی در این محصولات در کشور ما120 ppm،آمریکا 250 ppm، اروپا 200 ppm است. هرچه قدر شرایط GMP مناسب‌تر باشد می‌توانیم از محصول نیتریت کمتری استفاده کنیم اما نمی‌توان به طورکامل آن را حذف کرد و این کار خطرات بسیاری برای سلامتی دارد و باعث ایجاد سم بوتولیسم در محصول می‌شود که تلفات جانی به همراه دارد.
محمدی فخار: دوستان، چالش‌های صنعت را به صورت عمومی مطرح کردند، اما ما با یکسری از مشکلات تخصصی نیز مواجه‌ایم که به نظارت‌های سختگیرانه در صنعت برمی‌گردد؛ برای مثال ما در کارخانجات خود، مسئول کنترل کیفی و مسئول فنی داریم اما در استان قم ما را مجبور کرده‌اندکه یک کارشناس دامپزشکی را نیز استخدام کنیم که در قانون صراحتاً به این امر اشاره نشده است. مسأله دیگر این که سال گذشته هیأت مدیره انجمن، زحمات زیادی در رابطه با برگزاری جلساتی را کشید و طی این جلسات مصوب شد که سوسیس و کالباس از لیست کالاهای آسیب‌رسان خارج شود، اما به دلیل عدم هماهنگی دستگاه‌های اجرایی به مدت سه ماه مجدداً این محصولات در لیست کالاهای آسیب‌رسان قرار گرفت. متأسفانه هم اکنون به خاطر هجمه‌ها و برچسب‌های اتهام در مراجعه به نهاد یا سازمان، به جای این که خود را کارآفرین و تولیدکننده قلمداد کنیم، در کسوت یک متهم می‌بینیم که امیدواریم هرچه زودتر از زیر بار این اتهام جان سالم به در ببریم.
اخیراً گاهی شاهد آن هستیم که وقتی شکایتی از محصول ما در جامعه مطرح می‌شود،
پیش فرض این است که ما را مقصر می‌دانند و تا زمانی که خلاف آن اثبات شود، متهم به حساب می‌آییم و گاهی نیز این امر باعث اخاذی‌هایی از سوی برخی افراد سوءاستفاده‌گر می‌شود؛ به طوری که به راحتی طی یک تماس تلفنی به ما اعلام می‌کنند که در فلان محصول شما، شیء نامعلومی مشاهده شده و حتی بدتر از آن در محصول اقدام به جاسازی مواد غیرمفید کرده و بدین ترتیب ما را وادار به پرداخت مبالغی می‌کنند و اگر نپذیریم، تهدید به ارجاع به وزارت بهداشت می‌شویم. در واقع در کشور ما این صنعت، جایگاه واقعی خود را نیافته است. در این رابطه از تمامی رسانه‌ها تقاضا داریم تا سعی کنند با تبلیغات مناسب در جهت رفع مشکل کمک کنند.تأمین مواد اولیه نیز یکی دیگر از مشکلات صنعت است؛ از زمانی که سامانه جامع تجارت و سامانه انبار را راه‌اندازی کردند، تهیه مواد اولیه مدتی زمان‌بَر شده است و وقتی به سایت این سامانه نیز مراجعه می‌کنیم، نه راهنمای مناسبی هست و نه جایی وجود دارد که توسط پیام، مشکل خود را مطرح کنیم و باید آنقدر صبر کرد تا کارشناس مربوطه، پیام را دیده و جواب دهد.

پیرامون مسائلی همچون تهیه مواد اولیه، تصمیمات خلق الساعه مثل طرح قیمت‌گذاری و.. توضیح دهید.
فخاری: در تأیید و تکمیل فرمایشات دوستان در رابطه با میزان مصرف و تولید فرآورده‌های گوشتی باید بگویم که حدود 150 شرکت تولید فرآورده‌های گوشتی در کشور وجود دارد که بخش عمده آن‌ها عضو انجمن هستند که این واحد ها تولیدی معادل 600 هزار تن در سال دارند. که با توجه به جمعیت ایران، میانگین مصرف فرآورده‌های گوشتی کشور 7 کیلوگرم در سال است که اگر این میزان را بر تعداد روزها تقسیم کنیم، مصرف سرانه فرآورده‌های گوشتی چیزی بین 18 تا 20 گرم در روز است. سرانه مصرف این فرآورده‌ها در اروپا 60 کیلوگرم و در آمریکا بین 67 تا 70 کیلوگرم است؛ بنابراین می‌توان گفت که با این میزان مصرف ناچیز در کشور نمی‌توان شاهد آسیب‌رسانی چندانی بود اما متأسفانه هجمه‌های بالایی به صنعت می‌شود. در حقیقت با توجه به این میزان مصرف، این حجم از تهاجم، بی‌انصافی است. یکی از اهداف انجمن صنایع فرآورده‌های گوشتی ایران این است که بتواند این هجمه‌ها را کمتر کرده و برای مردم تبیین کند که مصرف این فرآورده‌ نمی‌تواند تا این اندازه مضر باشد و در واقع می‌توان از آن به عنوان یک غذای مغذی و پرانرژی استفاده کرد.
حسین‌زاده: درخواست ما از وزارت بهداشت، محاسبه میزان آسیب‌رسانی این محصولات و شدت آسیب‌رسانی آن بوده که خوشبختانه هم اکنون در دستور کار قرار گرفته است. در این رابطه با وزارت بهداشت نیز به تفاهماتی رسیده‌ایم.
در رابطه با بخشنامه‌ها و بحث قیمت‌گذاری و تأمین مواد اولیه توضیح دهید.
عبدالهی: یکی از موضوعاتی که باعث آسیب به روند فروش می‌شود، بحث تخفیفات اجباری است که با نوع خرید مردم و اختلاف طبقه تولید همخوانی ندارد. در این رابطه همه واحدها ملزم شدند که بیش از 3درصد تخفیف اعمال نکنند، چون در محاسبات مالی مورد قبول سازمان مالیاتی قرار نمی‌گیرد. این مسأله و تورم مضاعف، از قدرت خرید مردم کم کرده است و در نتیجه نسبت تولید کلیه واحدها با افت شدیدی مواجه شده است. در واقع حمایتی از طرف دولت نیز نمی‌بینیم و بیشتر در تلاش برای دفاع از اتهام خود هستیم.
باید توجه داشت که این صنعت به وسیله تولیدغذای مورد مصرف در جامعه، صنعتی استراتژیک محسوب می‌شود. در کشورهای پیشرفته سعی می‌کنند برای مواردی که مصرف عمومی دارد و مورد حمایت و اقبال جامعه است، حمایت دولتی صورت گیرد تا دسترسی و سطح رفاه جامعه افزایش پیدا کند، اما در کشور ما متأسفانه عوامل دولتی فقط در خفا به غیرمفید بودن آن اذعان می‌کنند، ولی در رسانه‌های عمومی، شهامت و جرأت بیان آن را ندارند و وقتی در جایگاه رسانه‌ای قرار می‌گیرند با به دست گرفتن شمشیری، قصد ضربه زدن به صنعت را داشته و این چهره مثبت، مبدل به نقاب زشتی می‌شود. تولیدکنندگان این صنف نیز مانند همه تولیدکنندگان صنایع غذایی، اشتغال ایجاد کرده و با تغذیه و سلامت مردم در ارتباط هستند؛
از این رو نیاز به حمایت و برقراری تعادل در صنعت دارند و مهم‌تر این که اگر حمایت نمی‌شوند حداقل مورد جفا نیز قرار نگیرند.
در حقیقت قرار گرفتن این محصولات در لیست کالاهای آسیب‌رسان، وجهه آن را زیر سؤال می‌برد؛ به طوری که محصولات سوسیس، کالباس و پیتزا در رده یک تا دوی لیست کالاهای آسیب‌رسان قرار دارد و دخانیات در رده نهم.
باید توجه داشت که هیچ کشوری تا این اندازه به صنعت غذایی خود حمله مستقیم نمی‌کند. این هجمه‌ها در هزینه تمام شده محصول و در نهایت هزینه مصرف کننده و نیز ذهنیت مشتری تأثیر نامطلوبی دارد‌.
حسین‌زاده: بخش عمده امنیت غذایی جامعه برعهده صنعت غذای کشور است و صنعت فرآورده‌های گوشتی نیز برای امنیت غذایی جامعه تلاش می‌کند و سزاوار این همه جفا نیست و گاهی این میزان آسیب به صنعت، خارج از توان ما است. رسالت ما حفظ ایمنی و امنیت غذایی است و انتظار ما حمایت و تأیید شدن از سوی مسئولین و ارگان‌های نظارتی است که در واحدهای ما حضور مستقیم دارند.
باید اذعان داشت که هر ساله تعدادی از واحدهایی از این دست توسط سازمان‌های ملی استاندارد و غذا و دارو به عنوان نمونه انتخاب می‌شوند. از همه مهم‌تر این که نماینده این سازمان‌ها همواره در شرکت‌های تولید فرآورده‌های گوشتی، حاضر و ناظر هستند و انتظار این است دست کم اگر حمایت
نمی شویم، آسیب نیز وارد نکنند.
عبداللهی: به اعتقاد بنده، صنعت فرآورده‌های گوشتی نسبت به صنعت داروسازی از رتبه بالاتری برخوردار است و نظارت‌های بیشتری در این رابطه صورت می‌گیرد؛ با این وجود، صنعت فرآورده‌های گوشتی، آسیب رسان، اماصنعت داروسازی، شفادهنده محسوب می‌شود.